Podstawa prawna
Podstawa prawna Edukacji domowej:
Ustawa z dnia 7 września 1991 r.
o systemie oświaty (Dz. U. z 2015r , poz.2156, z póź. zm.)
Ustawa z dnia 14 grudnia 2016r.
Prawo oświatowe (Dz. U. z 2020r. poz.910), art.35 oraz art.37
Ustawa z dnia 14 czerwca 1960r.
Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013r. poz. 267)
Edukacja domowa, co to znaczy?
Próbując
zbudować definicję możemy powiedzieć, że edukacja domowa jest to nauczanie
dzieci przez ich rodziców lub opiekunów oraz wyznaczone przez nie osoby.
Zajęcia odbywają się poza systemem edukacji szkolnej. Dzieci edukowane domowo
nie chodzą do szkoły, lecz uczą się same z pomocą i pod kierunkiem swoich
rodziców lub opiekunów. W początkowym etapie nauczania, gdy dzieci uczą się
czytać, pisać i liczyć, wkład rodziców jest zazwyczaj większy, z czasem, gdy
dzieci już dobrze czytają, więcej czasu spędzają ucząc się samodzielnie, a
rodzice w większym stopniu koncentrują się na udostępnianiu im odpowiednich
zasobów umożliwiających naukę. Bardzo często nauka uzupełniana jest wyjazdami w
teren, podróżami, zwiedzaniem, uprawianiem rozmaitych rodzajów hobby i sportów,
uczestnictwem w dodatkowych zajęciach, kołach zainteresowań czy drużynach
harcerskich. W nauczaniu mogą
brać udział wszyscy członkowie rodziny – rodzice, dziadkowie. Czyli
nauczycielami dziecka mogą być osoby, które nie muszą kończyć specjalnych
studiów ani szkoleń.
Nie znaczy to, że dziecko nie jest „zapisane” do szkoły, jest do niej raczej – przypisane. I właśnie ta szkoła, którą rodzice wybiorą przeprowadza raz w roku egzaminy sprawdzające wiedzę dziecka, które uczyło się w domu. W naszej szkole opracowujemy specjalne zestawy pytań i zagadnień wg których dziecko przygotowuje się do egzaminu. Uczeń przypisany do Małego Księcia nie płaci czesnego za naukę. Dotacja, która wpływa do szkoły z racji edukacji domowej jest nieco niższa niż dotacja na ucznia, który uczęszcza na zajęcia.
Za i przeciw…
Najistotniejszą zaletą edukacji domowej jest jej
indywidualny charakter: z jednej strony otwiera się ona na indywidualność
dziecka, z drugiej zaś pozwala na niekonwencjonalne podejście
rodzica-nauczyciela. W ten sposób cała uwaga skupiona zostaje na uczniu, który
nie jest już częścią systemu, ale wyjątkowym słuchaczem – z własnymi
zainteresowaniami, pasjami, spostrzeżeniami. Rodzic ma możliwość dostosowania
ilości materiału, selekcji jego treści, wzbogacania go o dowolne źródła wiedzy
zgodnie z predyspozycjami dziecka, kontrolując i ukierunkowując w ten sposób
jego intelektualny rozwój. Dzięki temu rodzic może łatwo zidentyfikować
zagadnienia, które sprawiają dziecku trudność, by intensywniej nad nimi
pracować i jednocześnie pogłębiać mocne strony oraz zainteresowania.
Kolejną zaletą nauczania domowego jest niezależna od szkoły organizacja czasu. W tym przypadku szkoła nie nadaje rytmu życiu rodzinnemu; czas rozplanowują rodzice i dzieci, dzięki czemu upływa on zupełnie inaczej, niż w tradycyjnym trybie szkolnym. Wielogodzinne przebywanie w szkole i kolejne godziny spędzone na odrabianiu zadań zostają zamienione na znacznie krótszy czas pracy dziecka. Rodzice weryfikują styl uczenia, na bieżąco dopasowują go do potrzeb, nastroju a nawet pogody. A czas spędzany przez rodzinę zacieśnia więzy.
Edukacja domowa daje rodzicom swobodę nie tylko w organizacji czasu nauki, ale i w sposobie jego spędzania. Nauka nie musi odbywać się przecież w zamkniętym pomieszczeniu przy dyspozycji książek, zeszytów i szkolnych przyborów. Tradycyjnym metodom towarzyszyć mogą wycieczki do najróżniejszych miejsc związanych z nauką czy kulturą, tematyczne spacery w plener nawiązujące do aktualnie przyswajanych zagadnień, różnorodne manualne gry i zabawy czy interaktywne materiały multimedialne. Pozwoli to na swobodny rozwój i zaspokajanie naturalnej chęci poznawania u dziecka, wzmocni otwartość na wiedzę i ułatwi nabycie zupełnie nowych umiejętności.
Zdarza się, że to co jest zaletą, może w pewnych sytuacjach okazać się słabą stroną. Rodzice, którzy myślą o edukacji domowej zadają sobie pytania, czy ich dzieciom nie będzie brakowało kontaktu z rówieśnikami, gdzie poznają swoich kolegów, jak zapewnić im wartościowe kontakty z innymi dziećmi? Jest to nie lada wyzwanie dla rodzica i zależy od wielu czynników, między innymi od miejsca zamieszkania dziecka, dostępu do miejsc które umożliwiają takie kontakty (świetlice środowiskowe, Domy Kultury, itp.).
Należy tez pamiętać o tym, że każde dziecko ma inne potrzeby, inne preferencje, inaczej dojrzewa… Każde jest inne. To, co dla jednego dziecka jest atrakcją dla innego może być męką.
Dla kogo jest edukacja domowa?
Z edukacji domowej, w Naszej
Szkole, może skorzystać każde dziecko, które objęte jest obowiązkiem nauki,
niezależnie od miejsca zamieszkania. Stan zdrowia dziecka nie jest
wyznacznikiem edukacji domowej. Nauczanie domowe jest dla wszystkich dzieci.
Nie ma wymogu uzyskiwania opinii Poradni Psychologiczno - Pedagogicznej dla
rozpoczęcia edukacji domowej.
Co trzeba zrobić, aby uzyskać zgodę na edukację domową?
Przygotuj wszystkie potrzebne
dokumenty:
1. Załączniki – oświadczenie,
wniosek, zobowiązanie, ankieta – w zakładce – „dokumenty”
2. Opinia o dysfunkcjach (jeśli
jest).
3. Oryginał świadectwa ukończenia
klasy w ostatnim roku szkolnym.
4. Zdjęcie do legitymacji.
5. Złóż wszystkie dokumenty
zawarte w punktach 1,2,3,4 w sekretariacie lub u dyrektora szkoły (osobiście
lub listem poleconym).
6. Czekaj na decyzję dyrektora.
Dyrektor wyda decyzję do 30 dni kalendarzowych od dnia, w którym złożysz
wszystkie dokumenty.
Warunki przyznania nauczania domowego w Społecznej Szkole Podstawowej z Oddziałami Dwujęzycznymi im. Małego Księcia w Tarnobrzegu.
1. Na pisemny wniosek rodziców
(opiekunów prawnych) dyrektor Społecznej Szkoły Podstawowej z Oddziałami
Dwujęzycznymi im. Małego Księcia w Tarnobrzegu, w drodze decyzji, może zezwolić
na spełnienie przez dziecko obowiązku nauki poza szkołą w warunkach nauczania
domowego.
2. Zezwolenie może być wydane
przez dyrektora szkoły, przed rozpoczęciem roku szkolnego lub w trakcie roku
szkolnego.
3. Dyrektor szkoły może wyrazić
zgodę na edukację domową w konkretnym etapie edukacyjnym.
4. Uczeń spełniający obowiązek nauki poza szkołą
a także rodzice tego ucznia mogą korzystać ze wsparcia szkoły, w której
dyrektor wydał zezwolenie, w postaci zapewnienia dostępu do:
a. podręczników, materiałów
edukacyjnych i ćwiczeniowych
b. pomocy dydaktycznych służących
do realizacji podstawy programowej znajdujących się w zasobach szkoły - w
porozumieniu z dyrektorem szkoły
c. udziału w konsultacjach
umożliwiających przygotowanie do rocznych egzaminów klasyfikacyjnych
5. Dyrektor szkoły ma prawo
cofnąć wydane zezwolenie gdy:
- rodzice nie wywiązują się
właściwie z warunków nauczania domowego
- gdy dziecko nie przystąpi do
rocznych egzaminów klasyfikacyjnych z przyczyn nieusprawiedliwionych
- dziecko nie zda rocznych egzaminów
klasyfikacyjnych
- na wniosek rodziców
6. Egzaminy klasyfikacyjne.
Termin rocznych egzaminów
klasyfikacyjnych z poszczególnych przedmiotów zostanie ustalony przez
pracowników szkoły. O terminie egzaminu/egzaminów rodzic zostanie poinformowany
przez Sekretariat szkoły, najpóźniej 30 dni przed wyznaczonym terminem
egzaminu. Egzaminy odbywają się na terenie szkoły lub za pomocą platformy
internetowej Microsoft Teams.
7. Edukacja domowa dotyczy
uczniów, których obejmuje obowiązek szkolny i obowiązek nauki. Obowiązek
szkolny dziecka rozpoczyna się z początkiem roku szkolnego w roku
kalendarzowym, w którym dziecko kończy 7 lat oraz trwa do ukończenia 18 roku
życia.